25 بهمن
"صداقت و روحانیت"
حق ما نسبت به خداوندی که درک می کنیم، کامل و بدون قید و شرط است. از آنجا که این حق در اختیار ماست، اگر قرار است از لحاظ روحانی رشد کنیم، لازم است درباره اعتقاد خود صداقت داشته باشیم.
"کتاب پایه"
در جلسات، در مواقع تفریح، در صحبت با راهنما، از دوستان NA درباره روش درک نیروی برترشان می شنویم. «سازگاری با شرایط» و پذیرفتن عقاید دیگران آسان است. اما همان طور که هیچ فرد دیگری نمی‌تواند بهبودی ما را به عهده بگیرد، روحانیت هیچ فرد دیگری نمی تواند جای روحانیت ما را بگیرد. ما باید شناختی از خداوند را که واقعاً برای ما مؤثر است صادقانه جستجو کنیم. بسیاری از ما این جستجو را با دعا و مراقبه آغاز می کنیم و با تجربیات خود در بهبودی ادامه می دهیم. آیا در مواردی نیرویی فراتر از نیروی خود برای رویارویی با مشکلات در اختیار ما گذاشته شده؟ در مواقع گرفتاری وقتی با آرامش به دنبال راهنمایی بوده ایم، آیا آن را یافته ایم؟ به اعتقاد ما چه نوع نیرویی ما را هدایت کرده و موجب استحکام ما شده است؟ چه نوع نیرویی را جستجو می کنیم؟ با پاسخ به این پرسشها، از نیروی برتر خود شناخت کافی پیدا می کنیم تا به هنگام درخواست از او برای مراقبت از اراده و زندگی خود احساس امنیت و اطمینان پیدا کنیم. شناخت موقتی از خداوند می تواند در کوتاه مدت مؤثر واقع شود. اما در دراز مدت باید نسبت به نیرویی برتر شناختی شخصی پیدا کنیم؛ زیرا وجود این نیرو ما را در دوران بهبودی هدایت می کند.
فقط برای امروز: نیرویی برتر از خود را جستجو می کنم که می تواند به رشد روحانی من کمک کند. امروز اعتقادات خود را صادقانه بررسی می کنم و نسبت به خداوند شناختی شخصی پیدا می کنم.