8 اسفند
انگیزه های "خالص"
عمل ها، عکس العمل ها و انگیزه های خود را بررسی می کنیم.
اغلب متوجه می شویم بهتر از احساساتی که داشته ایم، اعمال خود را انجام می داده ایم.
"کتاب پایه"
کتاب مراقبه روزانه را با این نوع پیام تصور کنید: «وقتی صبح از خواب بیدار می شوید، قبل از اینکه از رختخواب خود برخیزید، لحظه ای را به اندیشیدن اختصاص دهید. با آرامش تکیه دهید، افکار خود را جمع کنید و برنامه های امروز خود را در نظر بگیرید. انگیزه این برنامه ها را تک تک مرور کنید. اگر انگیزه های شما کاملاً خالص نیستند، برگردید و دوباره استراحت کنید.» بی معنی است، مگر نه؟
تفاوتی نمی کند چه مدت پاک بوده ایم، تقریباً همه ما انگیزه انجام تقریباً همه کارهای خود را با یکدیگر قاطی کرده ایم. اما دلیلی ندارد در زندگی خود وقفه بیندازیم. قبل از اینکه بتوانیم دوران بهبودی خود را آغاز کنیم، مجبور نیستیم منتظر خالص شدن کامل انگیزه های خود بمانیم.
وقتی برنامه در زندگی ما مؤثر واقع می شود، به مراتب کمتر بر اساس انگیزه های تردیدبرانگیزتر خود عمل می کنیم. خود را مرتب بررسی می کنیم و با راهنما درباره آنچه متوجه می شویم، صحبت می کنیم. برای آگاهی از اراده نیروی برتر برای خود دعا می کنیم و قدرت عمل کردن بر اساس دانشی که به ما داده شده را می جوییم. نتیجه چیست؟ کامل نمی شویم، ولی قطعاً بهتر می‌شویم.
انجام برنامه ای روحانی را آغاز کرده ایم. هرگز به غول های روحانی تبدیل نخواهیم شد. اما اگر واقع بینانه به خود توجه کنیم، احتمالاً متوجه خواهیم شد که بهتر از احساساتی که داشته ایم، اعمال خود را انجام می داده ایم.
فقط برای امروز: خود را واقع بینانه بررسی می کنم. قدرت عمل کردن بر اساس بهترین انگیزه های خود، نه بدترین آنها را می جویم.